Her şirkette aile gibi olmanın önemi hep vurgulanır, samimiyet
oluşturma adına “Biz bir aileyiz”ler, “Aile gibi olduk”lar havada uçusur. Ancak
lafta aile olmakla gerçekten aile gibi olmak arasında çok ince bir çizgi vardır
ve eminim hiçbiriniz gerçek bir aile olup da yöneticinizin eskilerini kullanmak
istemezsiniz!
Evet efendim, bazıları bu aile gibi olmak meselesini çok
ciddiye alır ( ya da öyle işine geliyo mu desek) ve çalışana adeta bir 7. çocuk
muamelesi yapar. Koltuğunuz mu bozuldu? Hemen şunun eskisi vardı ona hafif
onarım yapın onu kullansın (bkz. cekete yama yapıp küçük kardeşe giydirmek). Klavyenizin
tuşları mı basmıyor, boşta duran eski bi tane olacaktı onu bulalım onu kullan (
evet toz içinde dolapların derinliklerinde bekleyen bir klavye bulunur mutlaka).
İşte, o eski eşyanın size verileceğini öğrendiğinizde aynı böyle hissedersiniz! Ama tabi böyle davranamayız (çoğumuz en azından, ama yapan varsa tanışmak istiyorum onla:)) |
Ailede bile küçük kardeşin kendini ezik hissetmesine yol açan bu hadise, şirkette gerçekleşince kendimi daha ne kadar değersizleştirebilirim diye sordurur adama. Bu mudur yani, haftanın 5 günü sabahtan akşama çalışıyorsunuz (hem de şirket para kazansın diye) ve bozulan bir şeyiniz olduğunda yenisini alalım, rahat etsin, çalışma düzeni, motivasyonu aksamasın demek yerine (ahh nerde neeerde), ordan buradan eski eşyalar veriliyor.
Sanki verdiğin o eski eşya çok sağlam da veriyosun ( bi kere
sağlam olsa zaten onu boşta tutmazdı şimdi kimse birbirini kandırmasın bu
konuda) İşte artık karar mercii o eski eşyanın da gerçekten işlevsiz olduğunu
kabul edene kadar bir miktar daha sürüneceksiniz demektir. (bkz. üstünde paralansın
deyiminin gerçeğe dönüşmesini beklemek) Ki emin olun onun gerçekten eski
olduğunu anlaması için işinin düşüp de kullanamaması lazım, yoksa umurunda
olmaz. Ee genelde üst yönetimlerin de
sizin klavyeniz, koltuğunuz, fotokopi makineniz gibi şeylerle işi olmadığını da
düşünürsek uzun bir süre daha zor şartlar altında çalışmaya devam edeceksiniz
demektir.
En kötüsü de bu tutuma alışmaktır. Arkadaşlar normali bu
değil, bir şey bozulduğunda size yenisi alınması gerekir! En başta bu konuda bi anlaşalım önce!
Burdaki en kilit soru şu: Yaptığınız iş gerçekten kendinizi bu
kadar değersiz hissetmeye değer mi?
Haydi şimdi ofisimizdeki yarım yamalak çalışan kahve
makinesinde kendimize bir kahve yapıp bunu bi sorgulayalım!
Harika bir yazı olmuş!
YanıtlaSilTam da kahvemi içerken kahkahalarla gülüyorum