Evet yani nedir bu? Bütün işi baştan sona sen götür, elalemin problemiyle sen uğraş sen çöz, bir de problemin ne olduğunu kimden kaynaklandığını bile bilmeyen yöneticinin laflarını çek, sonra da kuş kadar maaş al. Bu işte bir terslik var, maaşlar yeni girdiğinde yüksek olmalı bence, daha az iş yapcak yaşa geldiğinde de maaş azalsın, nasıl ama?
2- Sevmediğin işi para için yapmak
Tamam burda bütün suç kapitalizmin değil tabii ama yine de ben bugün bir ressam olamıyorsam bu mahalle baskısının aç kalırsın nidalarıyla beni masa başı bir işe ikna etmesi sebebiyle (ressam olsam bir picasso da olamayacağım için evet aç kalırdım )
 |
| Ne ressamı, bu düzende bizden anca boyacı olur! |
3- Haftanın 5 günü (hatta bazıları için 6, belki de 7), kalan 2 gün (bazıları için 1, belki de 0) için çalışmak
Evet işte belki de en saçma kısmı bu kapitalizm olayının. Hayatının çoğunda, azıcık kısmında doğru düzgün yaşayabilmek için çalışıyorsun. Bu bir tek bana mı mantıksız geliyor acaba?
4- Sabah uyanmak zorunda olmak
Belki de bu düzenin en sevmediğim kısmı. Şöyle 10-11 gibi uyansak, uzun bir kahvaltı edip 12 gibi iş başı yapsak daha verimli olmaz mı? Sonuçta her şey kaç saat çalıştığın değil ki. Beni oraya 10 saat oturtursan ben zaten onun 5 saatinde saçma sapan işlerle uğraşırım, ne bekliyorsun ki?
 |
| Aynen, sanırım benim de sabahlara karşı alerjim var! |
5- En taze beyinler gençlerken onlara söz hakkı verilmemesi, kapalı kapılar ardında ihtiyarlar heyeti gibi toplantı yapılması
Bu da kapitalizmin iş dünyasına attığı bir kazık olsa gerek. Genç zihinleri alıp köreltene kadar angarya iş yaptırıyorsun, sonra da şirket bir arpa boyu yol gidemiyor. Döngü bu döngü, o ihtiyarlar heyetinin 10 yıl önce evrak işleri, plan program gibi gereksiz işler yapmaktan kafaları gitti zaten, hayır gelmez artık.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder